ساكت ترین نقطه زمین:
جایی که صدای گردش خونت را می شنوی!
گردو دانلود: در سطح صدای منفی دسی بل، بازدیدکنندگان گزارش داده اند که حتی صدای خونِ درحال تپیدن در رگ ها و شریان هایشان را می شنوند.
غزال زیاری: انتخاب مکانی بعنوان "ساکت ترین مکان طبیعی روی زمین" کار خیلی سختی است و طبیعتاً انتخابهای مختلفی وجود دارد. کار برای تعیین مطلق ترین نقطهٔ ساکتِ طبیعی آنجایی دشوار می شود که عوامل متغیری مثل باد، حیات وحش، خش خش گیاهان، حضور گردشگران و آن همه هواپیمای لعنتی در آسمان، روی سطح صدا در هر منطقه اثر گذار هستند.
با این حال، یک گزینهٔ محتمل برای کسب این عنوان وجود دارد که لااقل در میان پارک های ملی آمریکا محتمل ترین و قابل تأمل ترین گزینه است: دهانهٔ هالی آکالا (Haleakalā Crater) که در ارتفاع ۳۰۵۵ متری بالاتر از سطح اقیانوس آرام، روی آتشفشان شرق مائوئی در جزیره هاوایی واقع شده است.
سکوتی عجیب و حیرت انگیز
رویس پارک های ملی آمریکا در توصیف این منطقه نوشته: «صداهای طبیعی، چشم اندازهای پانورامیک و آسمان های تاریک شبانه سهم بزرگی در خلق حسِ منحصر به فرد هالی آکالا دارند. سطح صدای محیطی در دهانهٔ هالی آکالا آن قدر پایین است که به آستانهٔ شنوایی انسان نزدیک می شود.»
در آنجا، دهانهٔ عمیق آتشفشان نقش پررنگی در پایین آوردن عبور باد ایفا می کند و نبود پوشش گیاهی در این چشم انداز خشک، مانع از ایجاد صدای خش خش برگ ها می شود؛ با این حال حیوانات خیلی کمی در آنجا ساکن هستند و بنابراین همه شرایط برقرار است تا شاهد محیط فوق العاده ساکتی باشیم.
در بخش دیگری از گزارش سرویس پارک های ملی می خوانیم: «صداسازی طبیعی هالی آکالا یک منبع بنیادی برای پارک است؛ چون که سطوح کم صدای محیطی نقشی حیاتی در سلامت اکوسیستم های طبیعی پارک بازی می کنند. در سال ۲۰۰۳ و در اندازه گیری شرایط صوتی طبیعی و موجود در پارک، سطح متوسط صدای طبیعی در روز بین ۲۱ دسی بل A- و در نواحی دوردست تا ۴۵ دسی بل در امتداد خط ساحلی متغیر بوده است. دهانهٔ هالی آکالا یکی از آرام ترین نواحی اندازه گیری شده در سیستم پارک های ملی است و در بعضی مواقع سطوح صدا تا آستانهٔ شنوایی انسان و تا حدود ۱۰ dBA پایین می آیند. میانگین سطح صدای موجود در طول روز هم نوسان مشابهی نشان می دهد: از ۲۳ دسی بل در مناطق بک کانتری تا ۴۶ دسی بل در قسمتهایی که بازدیدکنندگان بیشتر هستند.»
گرچه سطوح صدا در این منطقه تغییر می کند، اما بر اساس گزارش بازدیدکنندگانِ دهانه، در هنگام حضور در این منطقه، سکوت به حدی است که آنها صدای ضربان قلب خودشان را هم می شنیدند.
ساکت ترین نقطه روی زمین
ما اگر بخواهیم "ساکت ترین مکان روی زمین" را (نه صرفا در طبیعت، بلکه در کل) معیار قرار دهیم، این عنوان به اتاق بدون اکو (anechoic test chamber) در لابراتوار های Orfield در مینیاپولیس مینه سوتا می رسد که سه بار در تاریخ عنوان "ساکت ترین جای زمین" را مال خود کرده است.
طبق توضیح مسؤلان لابراتوار اورفیلد: «یک اتاق بدون اکو به اتاقی گفته می شود که دارای سطوح بالایی از جذب صدا است و ۹۹.۹۹٪ از صدا را جذب می کند. این اتاق که در لابراتوار صوتی معتبر NVLAP اورفیلد قرار دارد، می تواند بصورت کاملا بدون اکو و یا با اضافه کردن یک صفحه بازتابنده در کف مورد استفاده قرار بگیرد.»
پس از اولین اعتبارسنجی اورفیلد در سال ۱۹۹۷، این لابراتوار سطوح پایین صدا را برای گینس ارسال کرد (-۹.۴ dB، -۱۳.۴ dB، -۲۴.۹ dB)، و منجر به ثبت سه رکورد گینس برای عنوان "ساکت ترین مکان روی زمین" در سالیان ۲۰۰۴، ۲۰۱۲ و ۲۰۲۱ شد. از آن زمان، این لابراتوار هم زمان بعنوان یک مرکز آزمون و یک جاذبهٔ دیدنی برای بازدیدکنندگانی که به کاهش حواس و تجربه های حسی علاقه مندند مورد استفاده قرار می گیرد.
این اتاق طوری طراحی شده که بیشترین مقدار صدا را جذب کند: از قطعاتی مثل گوه های فایبرگلاس و فوم برای پراکنده سازی انرژی صوتی و پیشگیری از ایجاد موج های ایستاده استفاده شده و سقف و دیوارها به شکلی ساخته شده اند که بازتاب داخلی حداقل شود. بعلاوه کل ساختار روی دمپرهای لرزه ای قرار گرفته تا نفوذ صدا از بیرون به حداقل برسد.
روایت مرگی که افسانه بود
ربارهٔ این اتاق افسانه های زیادی مطرح شده؛ همچون ادعای بی پایه ای که کسی بالاتر از ۴۵ دقیقه در آن دوام نیاورده. یک خبرنگار نیویورک تایمز سه ساعت در این اتاق ماند تا نشان دهد این ادعا صحیح نیست. هرچند آن شایعات نادرست اند، اما تجربهٔ حضور در چنین اتاقی اساسا آزاردهنده خواهد بود. بازدیدکنندگان از این اتاق حالت های تهوع و پریشانی گزارش کرده اند و گفته اند حتی صدای جریان خون در رگ ها و شریان هایشان را می شنیدند و گاهی حتی صدای پلک زدن خودرا هم می شنیدند.
شاید بپرسید " یک صوت چگونه می تواند منفی باشد؟" پاسخ این است که خودِ صدا نمی تواند منفی باشد، اما مقدار واحد "دسی بل" که برای اندازه گیری شدت صدا به کار می رود می تواند عددی منفی را نشان دهد.
مقیاس دسی بل چطور است
ؤسسهٔ ملی ناشنوایی و اختلالات ارتباطی (NIDCD) دراین رابطه توضیح داده: «دسی بل با مقیاس هایی مثل خط کش متفاوت می باشد. بسیاری از ابزارهای اندازه گیری خطی اند، اما مقیاس دسی بل لگاریتمی است. چنین مقیاسی بهتر نمایانگر آنست که تغییرات شدت صوت چطور به گوش ما حس می شوند.»
برای درک بهتر، فرض کنید ارتفاع یک ساختمان ۲۴.۴ متر است؛ اضافه کردن ۳ متر دیگر در یک مقیاس خطی فقط سبب افزایش ۱۲.۵ درصدی ارتفاع آنست که تغییر کمی به نظر می آید. اما در مقیاس لگاریتمی دسی بل، اگر صدایی ۸۰ دسی بل باشد و ۱۰ دسی بل به آن اضافه نماییم، شدت صوت ۱۰ برابر می شود و از نظر ادراکی حدودا دو برابر بلندتر به نظر خواهد رسید.
صفر دسی بل به آستانهٔ شنوایی انسان اختصاص داده شده؛ یعنی کمترین صدایی که بطور میانگین انسان قادر به شنیدن آن است. در یکی از این اتاق های بدون اکو، سطح صدای محیط حتی از صفر دسی بل هم پایین تر است؛ یعنی مقدار منفی دسی بل مفهوم پذیر است و نشان دهندهٔ محیطی است که کمتر از آستانهٔ شنوایی معمول انسان انرژی صوتی دارد.
منبع: iflscience
227227
منبع: gerdoodl.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
عقیده کاربران گردو دانلود در مورد این مطلب