آیا باکتری های شکارچی می توانند جایگزین کلر برای تصفیه آب شوند؟
گردو دانلود: کلر برای مدت ها تحت عنوان روشی موثر برای حذف میکروارگانیسم ها همچون باکتری ها از آب شرب استفاده می شد اما این ماده ی شیمیایی مشکلاتی برای سلامتی به وجود می آورد. در یک مطالعه ی جدید، پژوهشگران به نحوه ی واکنش باکتری ها در هنگام حذف کلر از پروسه تصفیه نگاه کردند و راهی را جهت استفاده از باکتری های شکارچی بی ضرر به عنوان جایگزینی برای کلر گشودند.
به گزارش گردو دانلود به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، یک لیوان آب شرب تمیز حاوی حدود ۱۰ میلیون باکتری است، اما به لطف فرآیندهایی که روی آب قبل از بیرون آمدن از شیر به انجام می رسد، این باکتری ها بی ضرر هستند. تصفیه آب شامل چندین مرحله است. فیلترهایی برای حذف فیزیکی ذرات و میکروارگانیسم ها و اشعه ی ماوراء بنفش که به عنوان یک ضدعفونی کننده عمل می کند، اما آخرین مرحله تقریباً همیشه افزودن کلر است.
کلر به شکل مونوکلرامین، یک ضد عفونی کننده ی موثر است، اما این ضدعفونی کننده بدون مشکل نیست. بااینکه مونوکلرامین کمتر از کلر آزاد احتمال دارد مواد آلی را به محصولات جانبی سرطان زا تبدیل کند، اما این خطر همچنان وجود دارد. مطالعات به ارتباطی میان آب شرب کلردار و این محصولات جانبی و افزایش ریسک مبتلاشدن به سرطان روده بزرگ دست یافته اند.
هنگامی که در سال ۲۰۲۰، شهر واربرگ در سواحل غربی سوئد یک سیستم اولترافیلتراسیون را برای جلوگیری از ورود میکروارگانیسم ها به آب شرب دریاچه ها و آب های زیرزمینی نصب کرد، آنها استفاده از کلر را به عنوان ضدعفونی کننده متوقف کردند. پژوهشگران دانشگاه لوند از این موقعیت استفاده کردند تا بررسی نمایند که چگونه حذف کلر بر باکتری هایی که در سیستم آب شهر رشد می کنند تاثیر می گذارد.
کاترین پل(Catherine Paul)، نویسنده ی مسئول این مطالعه اظهار داشت: کلر یک روش موثر برای به حداقل رساندن رشد باکتری ها است، اما خطر اثرات بالقوه ی محصولات جانبی که با کلر تشکیل می شوند نیز وجود دارد. کلر با سرطان و لطمه به جنین ارتباط دارد و مطالعه ی این که آیا کلر را می توان با روش های دیگر جایگزین کرد یا خیر، مناسب می باشد.
درون لوله هایی که آب شرب را انتقال می دهند، شبیه به پوشش روده ی انسان است. آنها با یک بیوفیلم پوشانده شده اند که از باکتری های خوب و بد محافظت می کند و از آنها حمایت می کند که چیزی شبیه به میکروبیوم لوله است. مطالعات قبلی نشان داده اند که باکتری های موجود در آب شرب شبیه به باکتری های موجود در میکروبیوم لوله هستند و خیلی از آنها برای انسان بی ضرر هستند.
پژوهشگران نمونه های به دست آمده از نقاط مختلف شبکه ی توزیع آب واربرگ را طی شش ماه قبل و پس از حذف کلر مورد تحلیل و بررسی قرار دادند. آنها با بهره گیری از توالی یابی دی ان ای، باکتری هایی را که از میکروبیوم سیستم آب جمع آوری کرده بودند، شناسایی نمودند. یک سال بعد از حذف کلر، آنها نمونه های بیشتری جمع آوری کردند تا ببینند آیا میکروبیوم تغییر کرده است یا خیر.
پل می گوید: انگار یک رستوران جدید به منطقه نقل مکان کرده است. کلرامین باکتری های خاصی را می کشد، اما می توانیم ببینیم که باکتری های دیگر را تغذیه می کند. در طول این دوره می توانستیم ببینیم که چگونه بوفه باکتری ها تغییر کرده است.
در ماه سوم بعد از حذف کلر از سیستم آب، پژوهشگران دریافتند که تعداد باکتری های خاصی بطور قابل توجهی کم شده است، اما یک نوع باکتری به نام بدلوویبریو (Bdellovibrio) بالا رفته است. این باکتری که معروف به شکار سایر باکتری ها، همچون عوامل بیماری زای مقاوم در مقابل آنتی بیوتیک است برای سلول های انسان غیر سمی است.
پل می گوید: ما در مطالعات قبلی این شبکه ی آب شرب این نوع باکتری را ندیده ایم. احتمالاً در بیوفیلم پنهان شده بوده است، اما حالا فرصتی به آن داده شده است. این باکتری برای ما انسان ها کاملا بی ضرر است. بدین سبب نتیجه گیری ما این است که می توان آب شرب سالم و تمیز بدون کلر داشت. ما هیچ افزایش ریسکی را مشاهده نکردیم، که البته برای اداره آب و مشتریان آنها بسیار مهم بود.
حالا که پژوهشگران از باکتری هایی که بعد از حذف کلر می توانند در آب شرب رشد کنند، آگاه هستند، مشتاقند تاثیر آن باکتریها را بر انسان بدانند.
پل می گوید: برای درک بهتر نحوه ی عملکرد طبیعت در محیط های شهری به مطالعات بیشتری نیاز است. من واقعا دوست دارم بدانم که همه ی باکتری های آب شرب چگونه بر ما تاثیر می گذارند. آنها مضر نیستند، اما آیا می توانند برای ما مفید هم باشند؟
پژوهشگران می گویند که استفاده از باکتری ها به عنوان جایگزینی برای کلر، روشی کم هزینه و کارآمدتر برای تصفیه آب شرب است.
پل اضافه کرد: هر روشی مزایا و معایب خودرا دارد. نور ماوراء بنفش یک روش موثر است، اما یک نقطه ضعف آن این است که لامپ ها انرژی زیادی مصرف می کنند. بیوفیلترها اغلب به هیچ انرژی نیاز ندارند اما فضای قابل توجهی را اشغال می کنند. اولترافیلترها گران هستند. خیلی از تصفیه خانه های آب شرب در سوئد با بهره گیری از روش های ترکیبی آب را تصفیه می کنند. با این وجود، مطالعه ی ما نشان میدهد که اگر استراتژی های دیگری برای مقابله و نظارت بر باکتری ها دارید، استفاده از کلر ضروری نیست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب