برش بافت با دقتی باورنكردنی
مزایا و معایب جراحی رباتیک چیست؟
به گزارش گردو دانلود، جراحی رباتیک یا جراحی با کمک ربات، پزشکان را قادر می سازد تا انواع مختلفی از اقدامات پیچیده را در مقایسه با روش های جراحی معمولی، با دقت، انعطاف پذیری و کنترل بیشتری انجام دهند. جراحی رباتیک معمولا جراحی کم تهاجمی است. این ربات ها ضمن ایجاد برش های بسیار کوچک تر از آنچه که به صورت معمول و سنتی صورت می گیرد، به جراحان اجازه می دهند تا با دقتی باورنکردنی کار خویش را انجام دهند.
به گزارش گردو دانلود به نقل از ایسنا، خیلی از بیمارستان های ایالات متحده و اروپا از فناوری جراحی رباتیک استقبال کرده اند. پرکاربردترین سیستم جراحی رباتیک بالینی شامل بازوی دوربین دار و بازوهای مکانیکی با ابزار جراحی متصل به آنها است. جراحان، بازوها را در صورتیکه در کنسول کامپیوتری نزدیک میز جراحی نشسته اند کنترل می کنند. این کنسول به جراح نمایی با وضوح از ناحیه نشان داده و همراه با بزرگنمایی، دید سه بعدی از ناحیه جراحی هم ارائه می دهد و جراح می تواند در حین عمل، بر کار دیگر اعضای تیم جراحی هم نظارت کامل داشته و به آنها کمک نماید.
جراحانی که از سیستم رباتیک استفاده می نمایند تفاوت جراحی با آن نسبت به انجام جراحی توسط ابزارهای سنتی را درک خواهند کرد. یکی از تفاوت ها دقت عمل بیشتر با کمک ربات و مشاهده بهتر ناحیه جراحی است. با بهره گیری از جراحی رباتیک، جراحان می توانند اقدامات ظریف و پیچیده ای را انجام دهند که ممکنست انجام آن کارها با روش های دیگر، دشوار یا نا ممکن باشد. غالباً، جراحی رباتیک جراحی کم تهاجمی است و از مزایای این جراحی کم تهاجمی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
عوارض کمتر مانند عفونت کمتر محل جراحی درد و خونریزی کمتر بهبودی سریع تر جای زخم کوچک تر و کمتر
نتایج مطالعه اخیر پژوهشگران کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه شفیلد نشان داده است که جراحی رباتیک خطر کمتری دارد و دوره نقاهت آن هم برای بیماران کوتاه تر است. نخستین کارآزمایی بالینی این عمل که توسط دانشمندان کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه شفیلد انجام شده نشان داده است که انجام جراحی با کمک ربات ها برای برداشتن و ترمیم سرطان مثانه به بیماران این امکان را می دهد تا خیلی سریع تر بهبود پیدا کنند و به میزان قابل توجهی زمان کمتری را در بیمارستان صرف کنند. نتایج مطالعه اخیر پژوهشگران کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه شفیلد نشان داده است که جراحی رباتیک خطر کمتری دارد و دوره نقاهت آن هم برای بیماران کوتاه تر است.
سرطان مثانه بیماری است که رشد بافت غیرطبیعی که به عنوان تومور شناخته می شود، در پوشش مثانه ایجاد می شود. در بعضی موارد، تومور به عضله مثانه توسعه می یابد و می تواند به سرطان ثانویه در سایر قسمت های بدن منجر شود. هر ساله حدود ۱۰ هزار نفر در بریتانیا به سرطان مثانه مبتلا می شوند و بیش از سه هزار عمل برداشتن و ترمیم مثانه به انجام می رسد. روند درمانی سرطان مثانه بسیار هزینه بر است.
طی این مطالعه که یافته های آن در مجله JAMA منتشر گردید و توسط بنیاد اورولوژی با کمک مالی از بنیاد Champniss تامین شد، پژوهشگران همین طور کشف کردند که جراحی رباتیک شانس بستری مجدد را به نصف(۵۲درصد) می کاهد و خطر لخته خون هم چهار برابر(۷۷درصد) کاهش پیدا می کند. در حقیقت ترومبوز/ لخته خون یک پاسخ طبیعی به زخم برای جلوگیری از خونریزی است اما می تواند به ترومبوزیس منجر شود، که این امر خطرناکست و زمانی اتفاق می افتد که لخته ها در یک رگ خونی سالم جریان خون را مسدود کنند.
پژوهشگران دریافتند در نتیجه دوره نقاهت کوتاه تر، استقامت و کیفیت زندگی بیماران هم بهبود یافته و فعالیت بدنی آنها هم بیشتر می شود چونکه طی این مطالعه و آزمایش بر روی بیماران پژوهشگران دریافتند قدمهای روزانه بیماران بعد از دوره نقاهت بالا رفته است. داده های میزان گام طی شده توسط بیماران بر روی یک سنسور هوشمند پوشیدنی اندازه گیری می شود.
اما جراحی رباتیک هم ممکنست خطراتی در پی داشته باشد برای مثال می توان به عفونت اندک در محل جراحی و برخی عوارض دیگر اشاره نمود. گفتنی ست گزینه جراحی رباتیک برای همه افراد مناسب نمی باشد و افراد باید با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات جراحی رباتیک و مقایسه آن با سایر مهارتها صحبت کنند.
برخلاف جراحی باز که شامل کار مستقیم جراح بر روی بیمار و ایجاد برش های بزرگ در پوست و ماهیچه می شود، جراحی به کمک ربات به پزشکان امکان می دهد ازراه دور ابزارهای کمتر تهاجمی را با بهره گیری از کنسول و نمای سه بعدی کنترل کنند. پژوهشگران کالج دانشگاهی لندن اظهار کردند: به رغم این که جراحی به کمک ربات به شکل گسترده در دسترس می باشد، ارزیابی بالینی قابل توجهی وجود نداشته است. در این مطالعه ما می خواستیم مشخص نماییم که آیا جراحی با کمک ربات در مقایسه با جراحی باز در حوزه کاهش زمان سپری شده در بیمارستان، کاهش پذیرش مجدد و بهبودی بهتر و کیفیت زندگی بهتر است یا خیر. یک یافته غیرمنتظره کاهش چشم گیر لخته های خون در بیمارانی بود که تحت عمل جراحی رباتیک قرار گرفتند. این نشان دهنده یک جراحی ایمن است که بیماران از عوارض بسیار کمتر و بازگشت سریع تر به زندگی عادی سود می برند. نتایج این مطالعه مهم می باشد. با بهره گیری از این جراحی پیشرفته، زمان بستری شدن در بیمارستان کاهش پیدا می کند و بهبودی سریع تر می شود. در نهایت به بیماران امکان می دهد سریع تر به خانه بازگردند.
در این مطالعه پژوهشگران آزمایشی را در ۹ بیمارستان بریتانیا و بر روی ۳۳۸ بیمار مبتلا به سرطان مثانه غیر متاستاتیک که بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، انجام دادند. ۱۶۹ بیمار عمل مثانه برداری یا سیستکتومی رادیکال به کمک ربات(برداشتن مثانه) با بازسازی داخل بدنی(فرایند برداشتن قسمتی از روده برای ساختن مثانه جدید) انجام دادند و ۱۶۹ بیمار دیگر هم سیستکتومی رادیکال باز انجام دادند.
نکته درخشان این کارآزمایی، مدت اقامت در بیمارستان بعد از جراحی بود. بطور متوسط، گروهی که به کمک ربات جراحی شدند، هشت روز در بیمارستان ماندند اما گروه دیگر ۱۰ روز در بیمارستان بستری بودند. پیامد ثانویه دیگر در ۹۰ روز، ۶ و ۱۲ ماه بعد از جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت. این موارد شامل بررسی لخته خون، عوارض زخم، کیفیت زندگی، ناتوانی، استقامت و سطح فعالیت بود. همه نتایج ثانویه با جراحی به کمک ربات کاهش یا بهبود یافتند بودند یا اگر بهبود نیافته بودند، تقریباً برابر با جراحی باز بودند.
بتازگی یک شرکت چینی هم اظهار کرده موفق به توسعه یک ربات جراحی آندوسکوپی شده است. حال آزمایشات بالینی این ربات در حوزه جراحی زنان و زایمان در بیمارستان ها شروع شده است که این مساله نشان دهنده پیشرفت عظیم چینی ها در حوزه صنعت توسعه ربات جراحی است.
این ربات که توسط شرکت پزشکی Edge Medical Robotics واقع در شهر شنژن چین توسعه یافته است، پزشکان را قادر می کند تا با دقت و کنترل بیشتری نسبت به روش های معمول، عمل جراحی را انجام دهند. آزمایشات این ربات در بیمارستان عمومی ارتش آزادی بخش خلق چین(PLA) در پکن و نخستین بیمارستان وابسته به دانشگاه ژنگژو در استان هنان چین به انجام می رسد.
وانگ جیانچن(Wang Jianchen)، مدیر عامل شرکت Edge Medical Robotics اظهار داشت: انجام عمل های جراحی با کمک این ربات یک گام بزرگ در فناوری پزشکی شمرده می شود. با اینحال به سبب برخی مشکلات در زمینه فناوری، صنعت توسعه ربات های جراحی داخلی ما مدت ها تحت سلطه محصولات خارجی بود و ربات های جراحی فقط در بخش های زنان و زایمان چند بیمارستان مورد استفاده قرار می گرفتند و هزینه استفاده از آنها بسیار بالا و برای خیلی از بیماران مقدور نبود و این موضوعات مانع پیشرفت جراحی رباتیک در چین می شد.
همین طور جی می(Ji Mei)، متخصص زنان و زایمان بیمارستان وابسته به دانشگاه ژنگژو اظهار داشت: ربات های جراحی ساخت چین در مقایسه با ربات های همسان ساخت کشورهای دیگر مقرون به صرفه ترند و از پتانسیل بالایی برای انجام امور و مراقبت های اولیه برخوردار می باشند.
منگ یوانگوانگ(Meng Yuanguang) مدیر بخش زنان و زایمان بیمارستان عمومی ارتش آزادی بخش خلق چین، هم با جی می هم نظر بود و اضافه کرد: ربات های جراحی می توانند نقش مهمی در افزایش توانایی بیمارستان ها داشته باشند و به پزشکان اجازه دهند خدمات درمانی بهتری را به بیماران عرضه کنند.
برداشتن تومور سرطانی توسط ربات جراح برای نخستین بار
طی ماه های گذشته یک ربات جراح برای نخستین بار موفق شد یک تومور سرطانی شش سانتی متری را از گلوی یک مرد ۶۱ ساله خارج کند. یک ربات در بیمارستان سلطنتی گلوسسترشایر(GRH) واقع در بریتانیا در یک جراحی که می توان آنرا نخستین دانست، با برداشتن یک تومور سرطانی از گلوی یک بیمار ۶۱ ساله، جان وی را نجات داد. حال عمومی مارتین نوجنت، بیمار ۶۱ ساله پس از آن که یک تیم جراحی متشکل از سیمون هیگز و استیو هورنبی، جراحان بیمارستان سلطنتی گلوسسترشایر، از یک ربات به نام ورسیوس(Versius) که یک ربات مدرن و پیشرفته است، برای عمل جراحی او استفاده کردند، خوب بود و روحیه بالایی داشت. بیمارستان GRH نخستین بیمارستان در بریتانیا است که برنامه دستگاه گوارش فوقانی(GI) را با ربات ورسیوس که سال قبل در این بیمارستان نصب گردید، شروع کرد. جراحان دستگاه گوارش با ورسیوس یک ازوفاژکتومی(مِری برداری) موفق انجام دادند و یک تومور شش سانتی متری را از مِری بیمار خارج کردند. معده بیمار بعد از برداشتن تومور باید برداشته و باردیگر به مِری وصل می شد. مری برداری یا ازوفاژکتومی(Esophagectomy) به مفهوم برداشت تمام یا قسمتی از مری به همراه عروق لنفاوی اطراف ناحیه عمل است. انجام این عمل بیشتر برای بیمارانی است که در راه مری خود تومور دارند و بهترین زمان جهت جلوگیری از گسترش تومور هنگامی است که سریع تشخیص داده شود. با این عمل، بقای عمر بیمار هم بیشتر می شود. قبل از این، عمل جراحی روی مری که یک لوله عضلانی است که غذا را از دهان به معده می برد، بوسیله جراحی باز انجام می شد، اما استفاده از ربات جراحی ورسیوس امکان یک جراحی تنها با ایجاد حفره ای به اندازه یک سوراخ کلید و حداقل دسترسی را فراهم نمود.
آنا رادوک، مدیر بیمارستان اظهار داشت: بسیار عالی است که می بینیم تیم هایی از چندین تخصص در GRH از ورسیوس برای روش های درمانی پیچیده سرطان مانند این استفاده می نمایند. ما می دانیم که جراحی با تهاجم حداقلی، نتایج را برای بیماران بهبود می بخشد و می تواند منجر به بهبود سریع تر شود و جراحی رباتیک به فعال کردن این رویکرد حداقلی کمک می نماید. جراحی با دسترسی حداقلی و کمترین تهاجم ممکن، برش های کوچک تری را در بدن همراه با کاهش درد، عوارض و جای زخم بعد از عمل به وجود می آورد.
هیگز یکی از جراحان بیمارستان GRH می گوید: برای ما مهم بود که ورسیوس را به بیمارستان بیاوریم تا بیمارانی را که نیاز به جراحی های معمولی و جراحی های پیچیده تر دارند، جراحی کند تا بیماران از صحت و دقتی که جراحی رباتیک به همراه دارد، بهره مند شوند.
وی ادامه داد: دستگاه گوارش فوقانی یک بخش بسیار شلوغ است و استفاده از ورسیوس به مفهوم شروع دوره جدیدی برای این تخصص است، برای اینکه تعداد بیشتری از بیماران، جراحی با دسترسی حداقلی را دریافت خواهند کرد و با این فناوری باکیفیت بالا درمان خواهند شد.
بیمار ۶۱ ساله می داند که نخستین بیمار در بریتانیا است که از این طریق جراحی شده است. وی می گوید: واقعاً شگفت آور است که چنین اتفاقی در شهر کوچک ما درحال رخ دادن است، خصوصاً وقتی به شهرهای بزرگی مانند لندن یا منچستر فکر می کنید. سال قبل آن قدر درد داشتم که نتوانستم شام کریسمس بخورم. به سرعت وزن کم کردم و فکر می کنم امسال آنرا جبران کنم و از این بابت بسیار شکرگزارم که فرصتی دیگر برای لذت بردن از کریسمس برایم فراهم گشته است.
استفاده از مار رباتیک در جراحی های پیچیده
محققان می گویند ربات های شبیه به مار می توانند در جراحی های مختلف برای نجات جان انسان ها مورد استفاده قرار گیرند و فقط هم به این حوزه محدود نمی شوند و کاربردهای مفید زیادی دارند. وقتی صحبت از رباتیک می شود، بنظر می رسد مهندسان اغلب از مارها الهام می گیرند. در گذشته، ربات های شبیه به مار را دیده ایم که خطوط لوله را در کف اقیانوس تعمیر می کنند. همین طور ماشین های الهام گرفته شده از مارها که در شن و خاک چاله حفر می کنند و ربات های مار مانند که در مواقع اضطراری قابل استفاده هستند. این ربات ها این کار را با دسترسی به نقاط صعب العبور بدن و دور از دسترس انسان انجام می دهند.
طبق یک بیانیه مطبوعاتی، بتازگی تیمی به رهبری جسیکا برگنر-کهرس مدیر لابراتوار رباتیک کانتینیوم(Continuum) در دانشگاه تورنتو میسیساگا(Toronto Mississauga)، درحال ساخت ربات های بسیار باریک، انعطاف پذیر و قابل توسعه هستند که می توانند توسط پزشکان برای نجات جان انسان ها استفاده شوند. این ربات ها این کار را با دسترسی به نقاط صعب العبور بدن و دور از دسترس انسان انجام می دهند.
پژوهشگران می گویند، یک جراح مغز و اعصاب را در نظر بگیرید که نیاز به برداشتن تومور مغزی دارد. جراح با بهره گیری از یک ابزار سنتی و سفت و سخت باید با دنبال کردن مسیری مستقیم در مغز به توده سرطانی برسد که خطر نفوذ و لطمه رساندن به بافت حیاتی را در پی دارد.
جسیکا روزی را پیش بینی می کند که یکی از ربات های مار مانند با هدایت یک جراح بتواند مسیری پر پیچ و خم را در اطراف بافت حیاتی طی نماید و به سلامت و ایمن به محل دقیق جراحی برسد. با این ربات ها، تومورهای مغزی که قبلاً غیرقابل عمل بودند، بطور ناگهانی قابل جراحی می شوند. این کار کوچکی نیست و می تواند روزی صنعت پزشکی را متحول کند. پژوهشگران حتی درحال کار بر روی مدلهای نیمه مستقلی هستند که روزی می توانند خودشان راه را پیدا کنند و خودرا راهنمایی کنند. البته جراحان باید این ربات ها را در راستای درست هدایت کنند، اما این ربات ها هم می توانند از سنسورهای خود برای اجتناب از موانع در مسیرشان بهره گیرند. بدین سبب توسعه این ربات ها، عمل های جراحی را آسان تر و ایمن تر می کند.
جسیکا می گوید برای دستیابی به این هدف والا، کار خودرا با هدف پاسخ به سه سوال زیر هدایت می کند:
-چگونه می توانیم ربات های پیوسته را کنترل نماییم، بطوریکه آنها با دقت بیشتری در محیط های محدود و پر پیچ و خم حرکت کنند؟ -چگونه می توانیم رابط شهودی تری بین انسان و ربات طراحی کنیم؟ آیا می توانیم به یک ربات کاملا خودمختار دست پیدا کنیم؟ -چگونه می توانیم از چندین ربات پیوسته در پشت سر هم برای تکمیل یک کار مشترک استفاده کنیم؟ پژوهشگران همین طور درحال آزمایش اشکال جدیدی از ربات های شبیه به مار هستند که حتی ماهرانه تر و توسعه پذیرتر هستند. یکی از مدلهای اخیر از اوریگامی(هنرِ تا زدن ژاپنی) الهام گرفته شده است، به این معنا که بسیار سبک است و می تواند تا ۱۰ برابر بیش از طرح های دیگر توسعه یابد. این خاصیت آنرا برای برنامه های جستجو و نجات ایده آل می کند.
واضح است که مارهای رباتیک می توانند در اشکال و اندازه های مختلف با طیف وسیعی از کاربردها تولید شوند. این بدان مدلول است که پتانسیل آنها به یک صنعت محدود نمی گردد. در حقیقت، توسعه این ربات های چند منظوره ممکنست زندگی ما را در آینده متحول و خیلی از کارهای پیچیده را ساده کند.
عمل جراحی در فضا با یک ربات بسیار پیشرفته
یک جراح رباتیک مقرر است در آینده به ایستگاه فضایی بین المللی پرتاب شود تا روزی بتواند بطور مستقل در فضا عمل جراحی روی انسان انجام دهد. دانشمندان ایالت نِبراسکا آمریکا بعد از سالها پشتیبانی از سوی ناسا، رباتی به نام "MIRA" که نام آن مخفف عبارت "دستیار رباتیک درون تنی کوچک" (miniaturized in vivo robotic assistant) است، ساخته اند.
در سال ۲۰۲۴، این ربات جراحی مینیاتوری به سمت ایستگاه فضایی پرتاب خواهد شد و سپس در آنجا توانایی خود در برش بافت شبیه سازی شده را نشان خواهد داد. ربات "MIRA" توسط پروفسور "شین فریتور"(Shane Farritor) استاد کالج مهندسی دانشگاه نبراسکا در لینکلن(UNL) تولید شده است.
دانشمندان ادعا می کنند که "MIRA" روزی خواهد توانست آپاندیس پاره شده فضانوردان را در حین ماموریت به مریخ جراحی کند یا ترکش سربازی را هزاران مایل دورتر بر اثر به هدف خوردن مواد منفجره مجروح شده، خارج کند. در ماه آوریل، ناسا اعلام نمود که ۱۰۰ هزار دلار برای آماده سازی این ربات جراحی برای ماموریت آزمایشی خود در سال ۲۰۲۴ به این دانشگاه اهدا کرده است.
پروفسور فریتور اظهار داشت: ناسا حامی طولانی مدت این تحقیق بوده است و در آینده ربات ما فرصتی برای ارسال به ایستگاه فضایی بین المللی خواهد داشت.
MIRA تنها دو پوند(۰.۹ کیلوگرم) وزن دارد و از یک استوانه رباتیک بلند با دو چنگک متحرک در بخش پایینی اش تشکیل شده است.
هر کدام از این چنگک ها دارای دو ابزار کوچک در آخر خود هستند که یکی از آنها برای گرفتن اشیا و دیگری برای برش دادن آنها است.
در نهایت از این ابزار برای برش و نگهداری اندام ها و بافت های واقعی انسان استفاده خواهد شد اما به سبب ایمنی، برای انجام این کار ابتدا باید آزمایشات زیادی روی این ربات صورت گیرد تا بتواند این کار را انجام دهد.
هم اکنون، ابزارها بوسیله یک برش در شکم بیمار وارد می شوند و همه این مراحل ازطریق یک اپراتور انسانی بوسیله کنسول جراحی کنترل می شود، اما در آینده، این ربات می تواند بطور مستقل کار کند.
MIRA در طول سفر خود به ایستگاه فضایی، بدون حضور پزشک راهنما یا فضانورد، بطور مستقل کار خواهدنمود البته باز هم نمی تواند کاری بر روی بافت انسانی انجام دهد.
این ربات در داخل یک کمد آزمایشی به اندازه اجاق مایکروویو قرار خواهد گرفت و نوارهای لاستیکی کشیده و محکم را برش خواهد داد و حلقه های فلزی را در امتداد یک سیم قرار خواهد داد. این موارد همچون حرکاتی هستند که در حین جراحی شبیه سازی می شوند.
اگرچه پروفسور فریتور پیش بینی می کند که MIRA طی ۵۰ تا ۱۰۰ سال آینده خواهد توانست به تنهایی عمل کند، اما هدف ماموریت ۲۰۲۴ به خودکار عمل کردن این ربات نیست، بلکه تنظیم و بررسی دقیق عملکرد ربات در وضعیت گرانش صفر است.
این دستگاه برای حفظ پهنای باند ارتباطات ایستگاه فضایی و به حداقل رساندن مدت زمانی که فضانوردان برای انجام آزمایش صرف می کنند، برنامه ریزی شده است.
پروفسور فریتور اظهار داشت: فضانورد یک دستگاه را روشن می کند، پروسه آغاز می شود و ربات به تنهایی کار خودرا انجام می دهد. دو ساعت بعد، فضانورد آنرا خاموش می کند و کار تمام است.
در سال آینده او و راشل واگنر، دانشجوی مهندسی این دانشگاه برای آزمایش مراحل نهایی پیش از پرتاب این ربات با هم کار خواهند کرد.
آنها نرم افزاری خواهند نوشت و MIRA را طوری پیکربندی خواهند کرد که در یک قفسه آزمایشی ایستگاه فضایی قرار گیرد و دستگاه را بطور کامل آزمایش خواهند کرد تا مطمئن شوند که به اندازه کافی قوی است تا بتواند بعد از پرتاب همچنان سالم بماند و سیستم های آن طبق پیش بینی ها در فضا عمل کنند.
توانایی جراحی MIRA قبلا بر روی زمین ثابت شده است و در آزمایش قبلی MIRA، فضانورد بازنشسته ناسا کلیتون اندرسون(Clayton Anderson)، هنگام حضور در مرکز فضایی جانسون در هیوستون، کنترل ربات را به دست گرفت. او به MIRA فرمان داد تا وظایفی شبیه به جراحی را در اتاق عمل مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا در اوماها انجام دهد.
اگر ربات ها جراحان آینده جهان باشند، چه خواهد شد؟
در مطالعه ای دیگر اما پژوهشگران نگاهی متفاوت به این فناوری نوظهور داشته و آنرا بسیار کاربردی و نیاز جامعه می دانند و معتقدند که با کمک آن، کارها با دقت بیشتری به انجام می رسد.
شش سال پیش فیلیپ مورل(Philippe Morel)، جراح و پیشگام حوزه رباتیک پزشکی اظهار داشت: جراحی رباتیک، آینده جراحی است و هیچ جایگزینی وجود ندارد. در سال ۲۰۱۰، وی با بهره گیری از سیستم جراحی داوینچی، نخستین عمل بای پس معده را در یکی از بیمارستان های دانشگاه ژنو(HUG) انجام داد. از آن زمان به بعد این فناوری پیشرفت های شایان توجهی داشته است. به عنوان مثال حالا خیلی از جراحی های اورولوژی، جراحی های مربوط به سرطان پروستات، کلیه و حتی مثانه با کمک ربات داوینچی به انجام می رسد. از سال ۲۰۱۵، بیش از ۲۲ مرکز کشور سوئیس به این فناوری مجهز شده اند.
ربات های امروزی نه فقط قادر به انجام عملیات پیچیده هستند، بلکه می توانند دستیاران خوبی برای پزشکان در اتاق عمل هم باشند. بیمارستان های Klinik Permanence و Sale-Spital برای نخستین بار در سوئیس از بازوی رباتیک «ماکو» ساخت آمریکا استفاده کردند. ماکو به جراحان این امکان را می دهد تا عمل تعویض کامل یا جزئی از زانو یا مفصل ران را با دقت بی سابقه ای انجام دهند.
گئورگ راتر(Georg Rauter) استاد مهندسی پزشکی دانشگاه بازل سوئیس بتازگی در مصاحبه ای در پاسخ به این پرسش که «سوئیس از نظر تحقیق و نوآوری در زمینه رباتیک پزشکی در کجا قرار دارد؟» اظهار داشت: سوئیس در حوزه رباتیک و رباتیک پزشکی پیشرو است و می تواند فناوری های منحصر به فردی بوجود آورد. بنا بر این آنرا "سیلیکون ولی رباتیک" می نامند. شرکت های سوئیسی فقط نوآوری را دنبال نمی کنند، بلکه فعالانه به بررسی آن می پردازند.
ایشان سپس درباره ی آینده فناوری رباتیک در زمینه پزشکی اظهار داشت: جراحی رباتیک که شامل استفاده از سیستم های نوری و لیزری هم می شود، مطمئناً امیدوار کننده است. دستگاه های جراحی رباتیک چیزی شبیه داستان علمی تخیلی به نظر می رسند. شرکت های سوئیسی مانند «Cascination» ربات «HEARO» نخستین ربات جهان که در ساخت پروتز کاشت حلزونی برای بازگرداندن سیستم شنوایی مهارت دارد را توسعه داده یا شرکت «Aot» نخستین لیزر برش استخوان به نام «CARLO» را توسعه داده که عملکرد هر دو ربات بی نظیر است.
راتر در ادامه در پاسخ به محدودیت های این فناوری اضافه کرد: امنیت داده ها مسئله مهمی است، خصوصاً در زمینه رباتیک پزشکی. هکرها با بهره گیری از اینترنت اشیا می توانند حملاتی داشته باشند که این بسیار خطرناکست. برخلاف سایر دستگاهها حمله سایبری به یک ربات می تواند عواقب بسیار جدی در پی داشته باشد. برای مثال در زمینه پزشکی ربات ها بمنظور انجام کار خاصی برنامه ریزی شده اند و اگر دستورالعمل آنها به هر نحوی تغییر کند زندگی افراد در معرض خطر بسیار زیادی قرار می گیرد. بنا بر این بیمارستان ها می کوشند سیستم های آی تی بسته ای داشته و ربات ها هم به اینترنت متصل نباشند.
منبع: گردو دانلود
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب