کشف مهم دانشمندان در مورد آلزایمر
دانشمندان گام مهم دیگری برای حل معمای آلزایمر برداشته اند و دریافته اند که همه چیز مربوط به ریتم های شبانه روزی است.
به گزارش گردو دانلود به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، بیماری مرموز آلزایمر مدت ها است که مانند یک معما است، برای اینکه پژوهشگران به سختی تلاش می کنند راهی برای پیشگیری و حتی درمان این وضعیت ناتوان کننده پیدا کنند.
حالا ممکنست یک نیروی کمکی در راه باشد، چونکه مطالعه جدیدی که در مجله Plos Genetics انتشار یافته است، نشان میدهد که این وضعیت ممکنست مستقیماً با ریتم های شبانه روزی ارتباط داشته باشد.
این یافته ممکنست به یک درمان پیشگیرانه جدید منجر شود، درمانی که این دفعه ممکنست واقعاً مؤثر باشد.
"جنیفر هرلی" از موسسه پلی تکنیک "رنسلائر"(Rensselaer) که این مطالعه را رهبری کرد، در یک بیانیه مطبوعاتی اظهار داشت: درک این که چگونه ریتم شبانه روزی ما می تواند سطوح هپاران سطح سلولی را برای کنترل ساخت "آمیلوئید بتا" تنظیم کند، ممکنست به توسعه یک درمان جدید منجر شود که علایم بیماری آلزایمر و همین طور سایر بیماریهای التهابی را می کاهد.
اما پژوهشگران چه چیزی را دریافته اند؟ مطالعه آنها نشان داد که سلول های ایمنی مسئول پاکسازی یک پروتئین کلیدی که در مغز بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر انباشته می شود، مطابق با ریتم های شبانه روزی روزانه که همان چرخه های ۲۴ ساعته است که خیلی از عناصر فیزیولوژی انسان را کنترل می کنند، عمل می کنند.
این یافته کلیدی ممکنست به توضیحی بالقوه برای ارتباط بین بیماری آلزایمر و اختلال در چرخه خواب فرد منجر شود، برای اینکه مطالعات گذشته نشان داده اند که اختلالات خواب می تواند نشانه های اولیه آلزایمر باشد که سال ها پیش از ظاهر شدن علایم بیماری آغاز می شود و نشانه ای از خطر بالاتر مبتلاشدن به این بیماری است.
این پژوهش جدید، فعالیت سلول های ایمنی را که مسئول پاکسازی پروتئین هایی به نام "آمیلوئید بتا" هستند که بصورت پلاک هایی در مغز افراد مبتلا به آلزایمر ساخته می شوند، ارزیابی کرد. دانشمندان دریافتند که سلول های ایمنی، "آمیلوئید بتا" را در چرخه ای که توسط ریتم شبانه روزی تعیین می شود، پاکسازی می کنند.
هر گونه نقص در این ریتم منجر به ناپدید شدن این چرخه روزانه و در نتیجه افزایش تجمع پروتئین های خطرناک "آمیلوئید بتا" در مغز می شود. بدین سبب دانشمندان استنباط کردند که یک مکانیسم مولکولی که بطور بالقوه مسئول ارتباط بین بیماری آلزایمر و ریتم های شبانه روزی است، وجود دارد و نقشی کلیدی در ایجاد این بیماری ایفا می کند.
"آمیلوئید بتا"(Amyloid beta) که به اختصار "Aβ" یا "Abeta" هم گفته می شود، یک اسید آمینه ۳۶ تا ۴۳ پپتیدی و سازنده اصلی پلاک های آمیلوئید است که در مغز مبتلایان به بیماری آلزایمر یافت می شود. این پپتیدها از "پروتئین پیش ساز آمیلوئید-بتا"(APP) حاصل می شوند که توسط آنزیم های "بتا سکرتاز ۱" و "گاما سکرتاز" تجزیه شده و آمیلوئید بتا به دست می آید. تجمع مولکول های آمیلوئید بتا، نوعی الیگومر محلول انعطاف پذیر تشکیل می دهد که به شکل های مختلف یافت می شوند. امروزه عقیده بر آنست که برخی اُلیگومرهای بد چین خورده که به آنها "بذر" یا "ریزدانه" می گویند، یک مولکول دیگر آمیلوئید بتا را نیز ملزم به چین خوردن نادرست می کنند و یک واکنش زنجیروار پدیدار می گردد که مشابه آن چیزی است که در عفونت های پریونی دیده می شود. این اُلیگومرها برای یاخته های عصبی سمی هستند. یکی دیگر از پروتئین های دخیل در ایجاد بیماری آلزایمر هم که "پروتئین تاو" نام دارد، اُلیگومرهای بد چین خورده شبه پریونی تشکیل می دهد و حتی شواهدی وجود دارد که آمیلوئید بتای بد چین خورده قادر می باشد پروتئین تاو را ملزم به تاشدن و چین خوردگی نادرست کند.
طبق پژوهشی در سال ۲۰۱۳، احتمال دارد که خاستگاه پروتئین پیش ساز آمیلوئید-بتا بسیار کهن باشد و قدمت آن به دورهٔ اولین دهان دومیان برسد.
آیا این می تواند پیشرفتی باشد که به درمان آلزایمر منجر شود و واقعاً مؤثر است؟ گفتن این مساله دشوار است، برای اینکه تحقیقات هنوز در مراحل اولیه است، اما یافته ها هم اکنون این پتانسیل را نشان می دهند.
اگر بتوان پاکسازی روزانه پروتئین های "آمیلوئید بتا" را حفظ و تثبیت کرد، احتمال ابتلای بیماران به این بیماری کمتر می شود و یا حداقل از تجربه علایم شدیدتر مصون می مانند.
بیماری آلزایمر(Alzheimer) یک بیماری زوال عصبی است که بطور معمول به کندی شروع می شود و به تدریج رو به وخامت می رود. این بیماری علاج ناپذیر را نخستین بار یک روانپزشک و پاتولوژیست آلمانی به نام "آلویز آلزایمر" در سال ۱۹۰۶ میلادی توصیف کرد. بیمار او یک زن ۵۰ ساله به اسم "اوت دتر" بود و "آلویز آلزایمر" این زن را از زمان بستری شدنش در آسایشگاهی در شهر فرانکفورت تا زمان مرگ وی در سال ۱۹۰۶ همراهی کرد. آلزایمر علت بروز ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد "دمانس" است. رایج ترین علامت ابتدایی این بیماری، اختلال در حافظه کوتاه مدت و مشکل در به یاد آوردن اتفاقات اخیر است. با پیشرفت بیماری آلزایمر، علایم آن می تواند شامل مشکلات زبانی، مشکل در آگاهی از موقعیت(گم شدن)، نوسان خلقی، از دست دادن انگیزه، کوتاهی و بی توجهی نسبت به خود و مشکلات رفتاری باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب