مصاحبه با یكی از برندگان نوبل فیزیك سال ۲۰۲۲؛
من ثابت کردم که یک آزمایش کننده شایسته هستم
گردو دانلود: گردو دانلود: سایت جایزه نوبل با جان کلازر، فیزیکدان 79 ساله آمریکایی و یکی از برندگان نوبل فیزیک 2022 مصاحبه ای را انجام داده است که در ادامه به آن پرداخته ایم.
به گزارش گردو دانلود به نقل از ایسنا، روز گذشته جایزه نوبل فیزیک ۲۰۲۲ به آلن اسپکت، جان اف کلازر و آنتون زیلینگر برای انجام آزمایش ها با فوتون های درهم تنیده، اثبات نقض نابرابری های بل و علم اطلاعات کوانتومی پیشگامانه اعطا شد.
آدام اسمیت، مدیر رسانه ای آکادمی نوبل طی مصاحبه ای با جان کلازر (John Clauser) یکی از سه برنده جایزه نوبل فیزیک امسال به صحبتی دوستانه با این دانشمند پرداخت:
آدام اسمیت: سلام، من آدام اسمیت است و از وب سایت جایزه نوبل تماس می گیرم.
جان کلازر: سلام. من تمام روز با سایت های مختلف صحبت می کردم، اما هنوز چیزی از آکادمی سوئد نشنیده ام.
اسمیت: خب، در حقیقت من از آکادمی سوئد تماس نمی گیرم، اما این سنت را داریم که مصاحبه های بسیار کوتاهی را با برندگان جدید ضبط می کنیم
اسمیت: می دانم که هم اکنون در تماس دیگری هستید، اما اگر بتوانید سه یا چهار دقیقه با من صحبت کنید، فوق العاده خواهد بود.
کلازر: حتما، بفرمایید.
اسمیت: خب، اول از همه بابت این جایزه تبریک می گویم.
کلازر: متشکرم.
اسمیت: همانطور که گفتید، تمام بامداد سرتان شلوغ بوده و در تماس بوده اید.
کلازر: بله. خیلی طول کشید تا حتی یک فنجان قهوه بخورم. ساعت سه بامداد از خواب بیدار شدم.
اسمیت: اوه خدای من، چه شروعی برای یک روز بسیار طولانی.
کلازر: تماسهای تلفنی زیادی وجود داشت.
اسمیت: خوب، این پیشرفت آهسته با چیزهای معمولی در زندگی خوب است. شما فردی بودید که فکر می کردید ممکنست قضایای بل را در لابراتوار آزمایش کنید و مردم باور نمی کردند.
کلازر: بله، خوب، من این ایده را بطور مستقل با آبنر شیمونی و مایک هورن در بین گذاشتم و سپس یک سخنرانی کوچک نوشتیم و در انجمن فیزیک آمریکا سخنرانی کردیم. در آن جلسه دور هم جمع شدیم و تصمیم گرفتیم منابع خودرا به اشتراک بگذاریم و آنچه را که مقاله CHSH (کلازر، هورن، شیمونی و هولت) نامیده میشود در سال ۱۹۶۹ منتشر کردیم و این به صورتی نخستین پیشنهاد برای انجام آزمایش بود و سپس در سال ۷۲، من آمدم. در حقیقت در سال ۶۹، مدرکم را در کلمبیا گرفتم و به برکلی آمدم و در حقیقت بعد از آن با استوارت فریدمن، یک دانشجوی مقطع فوق لیسانس، همکاری کردم. این پایان نامه دکترای وی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی شد و ما نخستین آزمون آزمایشی قضیه بل را انجام دادیم.
اسمیت: من متوجه شدم که خیلی از فیزیکدانان بزرگ شما را باور نکردند و افرادی مانند ریچارد پی فاینمن نظر شما را رد کردند.
کلازر: در حقیقت بله. وقتی من در دانشکده کلمبیا بودم و در صورتیکه آزمایش را انجام می دادم، یک مکالمه کوتاه داشتم که در آن فاینمن به صورتی مرا از دفترش بیرون انداخت. او از این که من حتی باید این احتمال را که ممکنست مکانیک کوانتومی پیش بینی درستی ارائه ندهد را در نظر بگیرم، بسیار آزرده شد و تنها بوسیله کوشش های بسیار مهربانانه چارلی تاونز و هوارد شوگارت در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی توانستم آزمایش ها را انجام دهم و پس از آن، تمام اعضای هیئت علمی من در کلمبیا گفتند: چه وقت تلف کردنی است، شما به نتایجی رسیدید که همه انتظار داشتند؛ حالا شروع کنید به انجام فیزیک واقعی.
اسمیت: من عاشق فکر جسورانه شما بودم که امیدوار بودید مکانیک کوانتومی را سرنگون کند.
کلازر: خب، داشتم لذت می بردم. این یک آزمایش چالش برانگیز بود. در آن زمان فکر می کردم مهم می باشد، حتی اگر همه به من می گفتند دیوانه ام و با انجام آن آزمایش کارم را خراب می کنم آنرا انجام دادم و تا حدودی هم کارم را خراب کردم. من هیچ گاه استاد نشدم، اما از انجام فیزیک تجربی واقعاً چالش برانگیز، لذت زیادی بردم. پولی برای انجام کار نداشتیم، بدین سبب من و استوارت فریدمن مجبور شدیم همه چیز را از ابتدا بسازیم. او زمان زیادی را در مغازه صرف برش فلز و هر چیز دیگری کرد و بعد از آن که مدرکش را گرفت، به پرینستون رفت و من به انجام سه آزمایش دیگر ادامه دادم. پول بسیار کمی وجود داشت و بدین سبب من زباله های قدیمی یا ضایعات بخش فیزیک دانشگاه کالیفرنیا را جمع می کردم.
اسمیت: بله شنیدم شما به خاطر جمع کردن زباله معروف بودید.
کلازر: خوب چیزهای زیادی در انبارها بود که استفاده نشده بود. بیشتر مردم ایده ای ندارند و فقط می گویند خب، ممکنست مفید باشد، ما آنرا در انبار می گذاریم. بدین سبب من اطراف را زیر و رو می کردم و می گفتم اوه، من می توانم از این استفاده کنم.
اسمیت: می دانید که یک فرد معروف به نام "الیور اسمیتیز" نیز وجود داشت که اینطور بود. او برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۲۰۰۷) بود که دقیقاً همین رویکرد را داشت و مردم روی وسایلی که در راهرو قرار می دادند، عبارت خلاصه شده NBGBOKFO را برای وی می نوشتند.
کلازر: من بعدا در لابراتوار های افراد مشهوری مانند اوپنهایمر و لارنس کار میکردم که به من گفته می شد که آنها هم در ضایعات دنبال چیزهای مختلف بودند.
اسمیت: این یک سنت عالی است و واقعاً یک تشویق فوق العاده برای مردم آنجاست که می توانید برنده جایزه نوبل شوید و پروفسور نباشید.
کلازر: هر چه شود، من فقط می گویم که همه چیز خوب است و از این نظر، این کار من را خراب کرد؛ بنا بر این هیچ کس تمایلی به استخدام من نداشت. برای یافتن شغل مشکل زیادی داشتم، بدین سبب به لابراتوار لیورمور رفتم تا آزمایش های فیزیک پلاسمای همجوشی کنترل شده را انجام دهم. بدین سبب من با انجام این آزمایشات ثابت کردم که یک آزمایش کننده شایسته هستم.
اسمیت: من فکر می کنم که خیلی چیزها ثابت شده است و همه چیز در نهایت خوب شد.
کلازر: بله.
اسمیت: به هر حال، صحبت کردن با شما بسیار خوشحال کننده است و من مشتاقانه منتظر هستم که در آینده بیشتر صحبت نماییم. بدین سبب در ایام آینده اطلاعات زیادی توسط بنیاد نوبل برای شما ارسال خواهد شد.
کلازر: بسیار عالی، خوشحالم. خیلی ممنون.
منبع: gerdoodl.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب