پیشگیری از كاهش بینایی در پیری با ورزش
یك مطالعه جدید نخستین شواهد تجربی را از این مورد نشان داده است كه ورزش می تواند موجب كاهش سرعت تباهی لكه زرد در چشم با افزایش سن شود.
به گزارش گردو دانلود به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، همه ما بر این مساله واقف هستیم که انجام ورزش خیلی خوب است. ورزش همه چیز را از بیماری های قلبی و عروقی گرفته تا سلامت شناختی فرد بهبود می بخشد. مطالعات مشاهده ای همینطور گزارش داده اند که فعالیت بدنی سبب کاهش اختلال بینایی به دنبال افزایش سن می شود، اما تابحال رابطه علت و معلولی آن مشخص نشده بود.
تحقیقات جدید محققان دانشگاه ویرجینیا(UVA) نخستین شواهد را از این ارتباط عرضه می دهد که نشان داده است ورزش چگونه می تواند به صورت مستقیم تباهی لکه زرد را آهسته و یا حتی از آن جلوگیری کند.
تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا(Macular degeneration)، "AMD" یا "ARMD" شایع ترین علت کوری در افراد مسن است. در این بیماری "ماکولا" یا "لکه زرد" تخریب می شود. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است.
تباهی لکه زرد بر دو نوع است: خشک(Dry) و تر(Wet). نوع خشک شایع تر بوده و حدود ۹۰ درصد بیماران به این نوع مبتلا می شوند. نوع تر معمولاً با کاهش دید شدیدتر و جدی تری همراه می باشد.
تباهی لکه زرد در افراد بالای ۶۵ سال شایع تر بوده و زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. اغلب موارد این بیماری با افزایش سن به وجود می آیند. این بیماری می تواند عارضه بعضی داروها هم باشد. همینطور به نظر می آید ارث هم در مبتلا شدن به این بیماری نقش داشته باشد.
دژنراسیون ماکولا یک وضعیت پزشکی است که امکان دارد نتیجه آن تاری یا از دست دادن بینایی در مرکز دید باشد. در اوایل اغلب هیچ نشانه ای وجود ندارد. به تدریج دید یک یا هر دو چشم بدتر می شود و امکان دارد حتی بینایی به صورت کامل از دست برود و حتی فعالیتهای روزانه فرد مختل شود. گاه افراد گرفتار توهمات بینایی می شوند که این حالت ارتباطی با بیماری های روانی ندارد.
دژنراسیون ماکولا به صورت معمول در افراد مسن رخ می دهد. البته عوامل ژنتیکی هم در این مشکل نقش دارند و علت اصلی مشکل صدمه به ماکولا در شبکیه چشم است.
جلوگیری از آن شامل ورزش و تغذیه مناسب و سیگار نکشیدن است. تاثیر آنتی اکسیدان ها، ویتامین ها و مواد معدنی برای جلوگیری از این مشکل اثبات نشده است. هیچ درمان خاصی برای کسی که با این مشکل دید خویش را از دست داده وجود ندارد. مکمل ها در کسانی که مبتلا به این بیماری هستند امکان دارد پیشرفت آنرا کندتر کند.
"لکه زرد" یا "ماکولا"(Macula) بخشی از شبکیه است که بیشترین حساسیت به نور را دارد و باعث دید مستقیم و واضح می شود. لکه زرد برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است. این لکه با شکل بیضوی حاوی رنگدانه های زرد و در نزدیکی مرکز شبکیه است. گودی مرکزی(fovea) که بیشترین تراکم یاخته های مخروطی چشم را داراست در لکه زرد قرار دارد. یاخته های مخروطی گونه ای از یاخته های گیرنده نور هستند که به مغز توانایی دیدن رنگ ها و جزئیات ظریف اشیا را می دهند و بیشتر در نور قوی تحریک می شوند. بنابراین، این بخش که در انتهای چشم و در جهت مردمک قرار دارد، در دقت و تیزبینی چشم نقش دارد. قطر لکه زرد حدود دو میلی متر است.
"بردلی گلفاند" سرپرست این مطالعه جدید می گوید: مدتی طولانی است که این سؤال مطرح گردیده است که آیا حفظ یک سبک زندگی سالم می تواند تباهی لکه زرد را به تأخیر بیاندازد یا مانع از آن شود.
وی اظهار داشت که با استفاده از نظرسنجی از مردم پرسیده شده است که چه غذاهایی می خورند و چه میزان ورزش انجام می دهند.
اما این نوع مطالعات مستعد خطاهای خود گزارشی هستند و همانطور که "گلفاند" خاطرنشان می کند، حتی اگر بین افزایش فعالیت بدنی و کاهش بینایی ارتباط وجود داشته باشد، لزوماً به معنای پیوند عِلّی نیست. از این گذشته، هرچه افراد پیرتر می شوند و بینایی آنها کاسته می شود، به صورت طبیعی کمتر حرکت و ورزش می کنند.
ازاین رو "گلفاند" و همکارانش مجموعه ای از آزمایش ها روی موش ها را جهت بررسی اینکه آیا ورزش به صورت مستقیم بر روی تباهی لکه زرد تاثیر می گذارد، ترتیب دادند. دو گروه از موش ها با هم مقایسه شدند، یک گروه دارای یک چرخ گردونه ورزشی در قفس خود بودند و گروه دیگر بدون چرخ بودند. ماهیت ورزش داوطلبانه اهمیت زیادی داشت، چونکه اجبار به ورزش به تحریک واکنش های استرسی منجر می شود که می توانست بر نتایج مطالعه تاثیر منفی بگذارد.
محققان پس از چهار هفته از لیزر جهت بررسی یک صدمه چشم به نام "CNV" استفاده کردند که یکی از عوامل اصلی در خیلی از اشکال اختلال بینایی مربوط به افزایش سن، شامل رشد بیش از اندازه رگ های خونی در قسمت خاصی از چشم است.
محققان در دو آزمایش دریافتند که رشد رگ های خونی در موش هایی که ورزش می کنند، بین ۳۲ تا ۴۵ درصد کمتر از موش های بدون تحرک بود که به ورزش داوطلبانه دسترسی نداشتند. حتی جالب تر از این یافته بود که انجام ورزش بعد از ایجاد آسیب، سبب بهبود آن نمی گردد و فقط موش هایی که از پیش ورزش کرده بودند، با کاهش و پیشگیری از صدمه بینایی بهره مند شدند.
این در نهایت بدین مفهوم است که حتی مقدار کمی ورزش به نظر می آید نتایج مستقیم و پیشگیرانه ای در مقابل انواع خاصی از اختلالات بینایی داشته باشد. اینکه دقیقاً چه مکانیسم مولکولی خاصی واسطه این محافظت از لکه زرد است، هنوز معلوم نیست.
یک فرضیه مطرح شده این است که انجام ورزش دارای اثرات مفید برای سیستم ایمنی است که می تواند اقدامات التهابی احتمالی برای لکه زرد را که وابسته به افزایش سن است، کم کند.
محققان امیدوارند مکانیسم های اصلی این مورد را با هدف توسعه نوعی از داروهای درمانی برای تقلید از این روند طبیعی دریابند.
"گلفاند" اظهار داشت: مرحله بعدی بررسی این است که چگونه و چرا این اتفاق می افتد و اینکه ببینیم آیا می توانیم قرص یا روشی را توسعه دهیم که مزیت های ورزش را بدون احتیاج به انجام ورزش فراهم آورد. ما در مورد جمعیت نسبتاً سالمند که از تباهی لکه زرد رنج می برند، صحبت می نماییم که خیلی از آنها امکان دارد قادر به انجام ورزش نباشند.
این مطالعه جدید در مجله Investigative Ophthalmology & Visual Science انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب