فناوری های پیشرفته برای مقابله با سیلاب؛
اساتید بلامنازع جلوگیری از سیل چه کشورهایی هستند؟
به گزارش گردو دانلود سیل یکی از پدیده هایی است که اغلب کشورهایی که موقعیت جغرافیایی خاصی دارند را مورد حمله قرار می دهد و اگر امکانات مناسبی هم برای مقابله با این پدیده ویرانگر وجود نداشته باشد، به افراد و املاک آنها صدمه جدی وارد می شود.
به گزارش گردو دانلود به نقل از ایسنا، علاوه بر سیل اخیر که شهرهای خیلی از کشور ما را تحت تأثیر قرار داد در فروردین ماه سال ۱۳۹۸ نیز، یک "سین گِلی" به سفره هفت سین مردم برخی شهرهای ایران افزوده شد. در آن سال هم سیل با بی رحمی پیشروی کرد و خرابی های بسیاری بر جای گذاشت.
در سیل اخیر مسئولان و مردم خوش قلب کشور تاجایی که توانسته اند به دیگر مردم سیل زده یاری رسانده اند اما خالی از لطف نیست اگر بدانیم کشورهای جهان اول که دارای صنعتی پیشرفته هستند، چگونه با این مشکل روبرو می شوند و چه کارهایی را برای جلوگیری از آن که یکی از خطرناک ترین انواع بلایای طبیعی شمرده می شود، انجام می دهند.
سیل به مفهوم طغیان آب و زیر آب رفتن گستره ای از زمین و طوفانی شدن هوا می باشد. در خلال یا بعد از یک بارندگی شدید، مقدار دِبی رودخانه به سرعت بالا رفته و در نتیجه آب از بستر عادی خود سرریز و دشت سیلابی و مناطق اطراف را دربرمی گیرد. با بررسی دشت های سیلابی قدیمی و آبرفت های آن شاید بتوان با درجه ای از تقریب احتمال وقوع و بزرگی سیل های آتی منطقه را مشخص کرد. در ابتدا می خواهیم انواع سیل را برایتان معرفی نماییم.
۱." سیل ناگهانی" یا "سیل برق آسا"
"سیل ناگهانی" یا "سیل برق آسا"(Flash flood) سیلاب کوتاه مدتی است که به طور ناگهانی درون یک دره خشک جریان یابد. اینگونه سیل ها مخصوص مناطق خشک و کم بارانی است که رگبار شدید و کم دوامی در آن ببارد. این سیلاب ها در حین جریان مواد فراوانی را با خود حمل کرده و به شکل آب گل آلود غلیظی بستر خویش را می پوشاند و اغلب احشام و حتی انسان ها را با خود می برد و زیان های فراوانی از خود بر جای می گذارد. هنگامی که در این مواقع آب رودخانه ها به بالاترین سطح خود می رسد، مسئولان هر کشوری اقدامات لازم را بمنظور جلوگیری از وقوع سیل انجام می دهند. سیل ناگهانی از مرگبارترین انواع سیل محسوب می شود. بارش باران های سنگین در کوهستان های بلند، اغلب می تواند منجر به جاری شدن آب شود و این مساله هم می تواند سبب جاری شدن بستر خشک رودخانه ها شود که این هم در عرض چند دقیقه منجر به وقوع سیل می شود.
افرادی که خانه های آنها در مناطق نزدیک به رود قرار دارد بطور معمول در زمان وقوع چنین سیلی زمان کمی برای فرار از خانه هایشان و رفتن به مناطق مرتفع دارند. "سیل ناگهانی" علاوه بر مرگبارترین، مخرب ترین سیل هم شمرده می شود چونکه در صورت وقوع آن، خانه ها و اموال افرادی که در راه هستند، کاملا تخریب می شود. در اینطور مواقع اگر زیرساخت های جاده ها و راه آهن هم ضعیف و نامناسب باشد شرایط حادتر هم می شود چون که در این صورت امدادرسانی زمینی تقریباً نا ممکن می شود.
۲. " سیل ابتدا آهسته"
سیل ابتدا آهسته"(Slow Onset Floods) سیلابی است که اغلب هر سال در بعضی از مناطق جهان رخ می دهد اما نخستین تفاوت آن با سیل ناگهانی در این است که در اینطور سیل ها افراد زمان بیشتری برای پناه بردن به مناطق مرتفع دارند و دومین تفاوت آن هم این است که در سیل ناگهانی افراد ممکنست در جریان پناه بردن به مناطق مرتفع گرفتار سیل شده و جان خویش را از دست دهند اما در این نوع سیل افراد ممکنست از بیماری یا گرسنگی که بعد از سیل گرفتار آن می شوند جان خویش را از دست دهند. سیل ابتدا آهسته هر ساله در بنگلادش رخ می دهد. در سال ۲۰۰۷، در چین یک سیل ابتدا آهسته رخ داد و همین مبحث سبب شد تا ده ها هزار مار از لانه خود خارج شده و به سطح شهر وارد شدند و در نهایت خیلی از مردم چین هم به سبب نیش مارهای سمی جان خویش را از دست دادند.
۳." خیزآب"
طوفان، توفند یا تندبادهای دریایی و دیگر شرایط آب و هوای شدید دریایی می تواند باعث "خیزآب های" مرگبار هم شود. خطر خیزآب شایع ترین و خطرناک ترین پدیده طبیعی برای افرادی که نزدیک سواحل و آب های بزرگ سکونت دارند، محسوب می شود. "خیزآب"(Storm Surge) عبارتست از بالا آمدن سطح دریا ناشی از کاهش فشار هوا و وزش توفان. به صورت کلی، نوسانات سطح آب دریاها ناشی از اثر پدیده های هواشناسی، مانند تغییرات فشار هوا در اثر گذر توده های هوای کم یا پرفشار و هم عبور یک میدان باد است. معمولا، واژه خیزآب هنگامی به کار می رود که افزایش غیرطبیعی تراز آب دریا ناشی از گذر یک توفان سهمگین، رخ داده باشد و سبب آب گرفتگی ساحل گردد.
سه مورد ذکر شده در طبقه بندی انواع سیل، از با اهمیت ترین ها به شمار می روند اما اگر بخواهیم جزئی نگر باشیم لیستی که "سازمان مدیریت بحران فدرال" ایالات متحده آمریکا از طبقه بندی انواع سیل منتشر نموده بسیار دقیق است.
۴. سیلاب رودخانه
۵. سیلاب شهری
۶. خرابی های زمینی، مانند شکسته شدن سد
۷. نوسان سطح دریاچه
۸. سیلاب ساحلی و فرسایش
علاوه بر نکات ذکر شده، سیلاب ها می توانند باعث یخ زدگی و سونامی هم شوند. به یاد داشته باشید که قانون ثابتی برای تعیین دقیق این که در هر منطقه ممکنست چه نوع نوع سیل رخ دهد، وجود ندارد. دریافت بیمه سیل و پیروی از دستورالعمل های ایمنی برای صیانت از خود، خانواده و اموال در طول یک بلای طبیعی همچون سیل، حیاتیست.
۷ سیل فراموش نشدنی یک قرن گذشته
در این بخش می خواهیم هفت کشوری را که طی یک قرن گذشته پدیده تلخ سیل را تجربه کرده و دوران سختی را بعد از آن سپری کرده اند، معرفی نماییم.
۱. "سیل پاکستان"(Pakistan's Floods) در سال ۲۰۱۰:
سیل پاکستان در سال ۲۰۱۰، سیل عظیمی بود که به دنبال باران های موسمی شدید و بالا آمدن سطح آب رود "سند"، استانهای سرحد، سند، پنجاب و بلوچستان را در بر گرفت. بیشتر از دو هزار نفر در این رخداد جان خویش را از دست دادند و بیشتر از یک میلیون خانه ویران شدند.
۲. "توفند کاترینا"(Hurricane Katrina) در سال ۲۰۰۵:
توفند کاترینا یکی از فاجعه بارترین بلایای طبیعی در ایالات متحده آمریکا بوده است. این توفند که در سال ۲۰۰۵ میلادی رخ داد قسمتی از کرانه های آمریکایی خلیج مکزیک از نیواورلئان در ایالت لوئیزیانا تا موبیل در ایالت آلاباما را درنوردید و به ویرانی کشید. توفند کاترینا در ۲۹ اوت ۲۰۰۵ از دریا به خشکی رسید و سبب مرگ حداقل ۱۸۳۶ تن و آوارگی یک میلیون نفر شد. چنین فاجعه ای انسانی از زمان جنگ داخلی آمریکا در ایالات متحده دیده نشده است. سرعت این توفند ۲۸۰ کیلومتر گزارش شده است. توفَند یا تندباد دریایی به یک سامانه جوی به شدت متلاطم گویند که مشخصه آن یک مرکز کم فشار است که همراه با بارندگی شدید توأم با بادهای با سرعت و سیلاب است.
۳. "سیل بزرگ می سی سی پی"(The Great Flood) در سال ۱۹۹۳:
بزرگترین سیل ایالت های غرب میانه آمریکا در ۹ مه ۱۹۹۳ بوقوع پیوست و زمینهای ایالت های داکوتای شمالی و جنوبی، نبراسکا، کانزاس، آیوا و میسوری را آب فرا گرفت. ایالت ویسکانسین و ایلی نوی بعد از آن که بارندگی شدید سبب از میان رفتن سد رودخانه های "میسوری" و "می سی سی پی" شده بود، گرفتار سیل ویران گری شدند. این سیل خسارت مالی را با هزینه ای معادل ۱۵ میلیارد دلار به دولت آمریکا تحمیل کرد. مقامات رسمی تلفات جانی این سیل را ۵۰ نفر گزارش کردند.
۴. "سد مخزنی بانکیائو(Banqiao Reservoir Dam) در سال ۱۹۷۵:
سد مخزنی Banqiao سد رودخانه" Ru "در شهر ژومادیان چین است. شکسته شدن این سد در سال ۱۹۷۵ سبب مرگ ۲۳۰ هزار نفر شد. "سد مخزنی Banqiao" و "سد مخزنی Shimantan" در بین ۶۲ سد شهر ژومادیان کشور چین هستند که بر اثر پدیده های طبیعی مانند توفند نینا در سال ۱۹۷۵ خراب شدند.
۵. " چرخند بهولا"(Bangladesh's Bhola Cyclone) بنگلادش در سال ۱۹۷۰:
چرخند "بهولا"، چرخند حاره ای ویرانگری بود که ۸ نوامبر ۱۹۷۰ در مرکز خلیج بنگال شکل گرفت و با پیشروی به سمت شمال اوج گرفت. توفان با رسیدن به سرعت ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت در ۱۱ نوامبر به اوج شدت خود رسید و بعدازظهر روز بعد به سواحل بنگلادش رسید. این چرخند ۱۲ نوامبر ۱۹۷۰ در بنگلادش و بنگال غربی هند وزیدن گرفت. بهولا تا به امروز رکورد مرگبارترین چرخند حاره ای ثبت شده در تاریخ و هم یکی از مرگبارترین بلایای طبیعی رخ داده در جهان را حفظ نموده است. بر اثر این توفان اغلب به خاطر آب کوههٔ ناشی از توفان که جزایر پست دلتای گنگ را زیر سیل گرفت، ۵۰۰ هزار تن کشته شدند. بهولا ششمین توفان چرخندی سال ۱۹۷۰ شمال اقیانوس هند و قوی ترین آنان بود.
۶. "سیل رود زرد چین"(China's Yellow River) در سال ۱۹۳۱:
سیل رود زرد ۱۹۳۱ چین به سلسله سیل هایی گفته می شود که در جمهوری چین صورت گرفت. این سیل ها را به صورت کلی می توان در بین مرگبارترین فجایع طبیعی که تابحال اتفاق افتاده در نظر گرفت و تقریباً بطور قطع مرگبارترین آن در سده بیستم می باشد. تعداد کشته شدگان از ۴۲۲ هزار تا حدود ۳.۷ میلیون و ۴ میلیون نفر تخمین زده می شود.
راهکارهای پیشرفته برخی کشورها برای کنترل سیل
با گسترش شهرها، ممکنست شاهد رخ دادن سیلاب های بیشتر باشیم چون که زیرساخت های شهری نمی تواند نیازهای زهکشی زمین هایی را که هموار شده است، برآورده سازند. خارج کردن آب های اضافی زیرزمینی، سطحی و روان آب از یک سازه یا از یک منطقه توسط نیروی ثقل یا پمپاژ بمنظور جلوگیری از مزاحمت این آب اضافی یا جلوگیری از زیان ناشی از آنرا به صورت عام "زهکشی"(drainage) می گویند.
با اینحال کشورهای توسعه یافته دست از تلاش برنداشته اند و هر روز برای داشتن فردایی بهتر و ساختن کشوری با آینده روشن تلاش می کنند. در ژاپن، انگلستان، هلند و برخی "کشورهای سفلی"، معماران و مهندسان شهری فناوری های های امیدوار کننده ای را برای کنترل سیل ها توسعه داده اند که علاوه بر طراحی زیبا تا حد زیادی از قدرت تخریب سیل جلوگیری می کنند.
در ژاپن، انگلستان، هلند و برخی "کشورهای سفلی"، معماران و مهندسان شهری فناوری های های امیدوار کننده ای را برای کنترل سیل ها توسعه داده اند که علاوه بر طراحی زیبا تا حد زیادی از قدرت تخریب سیل جلوگیری می کننکشورهای سُفلی(low-lying countries) عنوان منتسب به کشورهای یک منطقه ساحلی در غرب اروپا و تشکیل شده بویژه از کشورهای هلند و بلژیک است که در ارتفاع پایین تر از دلتای "رود راین"، "رود شلده" و "رود میوز" که پایین تر از سطح دریا هستند، قرار گرفته اند. در این بخش به معرفی فناوری های کنترل سیل برخی کشورها می پردازیم.
۱." سد تیمز"(Thames Barrier) در انگلستان
در انگلستان، مهندسان یک سد سیل متحرک برای جلوگیری از سیل در امتداد "رودخانه تیمز" طراحی نموده اند. این سد از فولاد توخالی و دروازه های آب تولید شده است و یکی از نکات جالب آن این است که سد تیمز متحرک است بدین سبب گاهی اوقات برای عبور کشتی ها باز می شود. در صورت نیاز هم برخی اوقات با چرخاندن مخزن های خروجی میزان آب پشت سد را کنترل می کنند تا امنیت رودخانه تیمز حفظ شود. این دروازه ها دارای بخشی به نام "underspill position" هستند که اجازه می دهد آب کمی در زیر سد جریان داشته باشد. سد تیمز بین سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۴ تولید شده و تابحال بیشتر از ۱۰۰ بار برای جلوگیری از سیل بسته شده است.
۲. "دروازه های آب"(Watergates) در ژاپن
جزیره هایی در ژاپن وجود دارد که دفعات بسیاری در آنجا سیل آمده است. مناطق نزدیک ساحل و در امتداد رودخانه های ژاپن خصوصاً در معرض خطر سیل هستند. برای صیانت از این مناطق، مهندسین ژاپنی سیستم پیچیده ای از کانال ها و سد سلولی را توسعه داده اند.
بعد از یک سیل فاجعه بار در سال ۱۹۱۰، ژاپن توسعه فناوری های لازم برای صیانت از مناطق کم ارتفاع در منطقه" کیوتو" توکیو را شروع کرد. ژاپنی ها "موتورهای آبی خودکار"(Automated aqua-drive motors) را توسعه داده اند که این موتورها قدرت خیلی از دروازه های آبی مناطق سیل زده را تأمین می کنند. فشار آب، نیرویی به وجود می آورد که دروازه ها در صورت نیاز باز و بسته می شوند. موتورهای هیدرولیک برای کار کردن نیازی به برق ندارند و بدین سبب می توان در مواقع سیل که برق هم قطع می شود از آنها استفاده نمود.
۳. سد "Oosterscheldekering" در هلند
۶۰ درصد جمعیت کشور هلند پایین تر از سطح دریا زندگی می کنند، بدین سبب توسعه سیستم های کنترل سیلاب بسیار ضروری هستند. بین سالهای ۱۹۵۰ و ۱۹۹۷، هلندی ها پروژه "دلتاورکن"(Deltawerken) را شروع کردند. پروژه دلتاورکن متشکل از یک شبکه پیچیده از سدها، کانالهای آب، سدهای سلولی، جوی و سدهای خیزآب است. یکی از چشمگیرترین پروژه های دلتاورکن ساخت سد "Oosterscheldekering" است. هلندی ها طی این پروژه به جای ساختن یک سد معمولی، یک سد با دروازه های متحرک ساختند.
۶۰ درصد جمعیت کشور هلند پایین تر از سطح دریا زندگی می کنند، بدین سبب توسعه سیستم های کنترل سیلاب بسیار ضروری هستند. بعد از سال ۱۹۸۶، زمانی که ساخت "Oosterscheldekering" به اتمام رسید، ارتفاع جزر و مد از ۳.۴۰ متر (۱۱.۲ فوت) به ۳.۲۵ متر (۱۰.۷ فوت) کم شد.
۴. "سد خیزآب میسلنت"(The Maeslant Storm Surge Barrier) در هلند
مثال دیگری از پروژه "Deltaworks" هلند، سد خیزآب "میسلنت"(Maeslant Storm Surge Barrier) در آبراهه "Nieuwe" بین شهرهای "Hoek van Holland" و منطقه "ماس اسلایس" هلند است.
این سد در سال ۱۹۹۷ تولید شده است و به عنوان یکی از بزرگترین سازه های متحرک جهان شمرده می شود. هنگامی که سطح آب افزایش می یابد، دیوارهای سد به صورت هوشمند بسته شده و آب، مخازن در امتداد سد را پر می کند.
۵. پروژه "MOSE " در ونیز
ونیز به داشتن کانال های معروف و قایق های پارویی موسوم به "گوندولا" معروف شناخته شده است. از دهه ۱۹۸۰، مقامات بر روی پروژه ای به نام "Modulo Sperimentale Elettromeccanico" یا "MOSE" سرمایه گذاری کردند. این پروژه شامل مجموعه ای از ۷۸ سد است که می توانند به صورت مستقل آب سراسر "کولاب" یا "لاگون" را پس از آن که سطح آب وارد شده از "دریای آدریاتیک" افزایش پیدا کرد، کنترل کنند. کولاب یا لاگون (Lagoon) پهنهٔ آبی نسبتاً کم ژرفا با آب شور یا نیمه شور است که به واسطهٔ حائلی طبیعی، چون دیواره ای شنی یا جزایر سد مانند یا صخره های دریایی، از پهنهٔ آبی بزرگ تری، چون دریا، جدا افتاده باشد.
از میان کشورهایی که برای مقابله با سیل بسیار حساب شده عمل کرده است، کشور هلند است. رویکرد منحصربه فرد هلند در مدیریت آب می تواند درس های کلیدی درباره آمادگی یک کشور در مقابل سیل برای کشورهای سراسر جهان عرضه کند.
در ماه ژوئیه سال ۲۰۲۱ میلادی، آلمان و بلژیک بیشترین صدمه را از بارندگی شدید در ۱۴ و ۱۵ ژوئیه دیدند و مقامات گزارش دادند که بیشتر از ۲۰۰ نفر در اثر سیل در روستاهای این کشورها جان خویش را از دست داده اند. به سبب وقوع این حادثه، بخش هایی از سوئیس، فرانسه، لوکزامبورگ و هلند هم به شدت صدمه دیدند. با این وجود، در صورتیکه رود موز از فرانسه، بلژیک و هلند می گذرد اما مقیاس تخریب در هلند مانند سایر نقاط نبود.
کارشناسان سیل در این زمینه گفتند در صورتیکه علل مختلفی وجود دارد که مقایسه مستقیم ویرانی های مشاهده شده در هلند را با سایر کشورهای اروپای غربی دشوار می کند، اما می توان گفت دهه ها سرمایه گذاری در جهت آمادگی برای سیل بطور قطع به محدود کردن خسارت وارده به این کشور کمک کرده است.
"نک اُوینک"(Henk Ovink) کارشناس سیل و نماینده ویژه هلند در امور بین المللی آب اظهار داشت: این یک فاجعه وحشتناک بود. مردم جان خویش را از دست دادند و مردم دوستان و خانواده های خویش را از دست دادند. اما باید گفت هلند باران عظیمی را که آلمان دید یا بلژیک دید، تجربه نکرد.
اوینک گفت، یکی از علل کلیدی که هلند توانست با حجم زیادی از آب در طول سیل اخیر کنار بیاید، این بود که کوشش های زیادی و سرمایه گذاری عظیمی برای مقابله با سیل در این کشور در سالهای اخیر انجام شده است.
این اقدامات شامل گسترش و تعمیق کانال های رودخانه ای به عنوان قسمتی از سیاست موسوم به "فضا برای رودخانه"(Room for the River) دولت(حفاظت بالا از سدها، دایک ها و خاکریزها و طرح های تخلیه) برای اطمینان از انتقال مردم به مکان های امن می شود.
آذرین تیغه یا دایک(Dike) به دیواره ای از ماگمای سرد شده گفته می شود که بصورت قالب در داخل شکاف های عمودی یا نسبتا عمودی قرار می گیرد. هنگامی که ماگمای درحال صعود به داخل شکستگی ها نفوذ کند و لایه های سنگی را قطع نماید، دایک به وجود می آید.
اوینک اضافه کرد: من نمی خواهم با کشورهای دیگر مقایسه کنم، اما اگر به هلند نگاه کنم کوشش های ما کمک کرد و نتیجه داد. در عین حال، مانند همیشه با این چالش هایی که جامعه ما با آن مواجه می باشد، به چشم یک پله یا یک درس نگاه می نماییم.
سابقه طولانی در مدیریت آب
اوینک با تامل در مورد سیلاب هایی که در سالهای اخیر در اروپا رخ داده، سه راه را برای کشورها برای بهبود آمادگی در مقابل سیل پیشنهاد کرد. وی اظهار داشت: اول، تغییرات آب و هوایی را در هر کاری که انجام می دهید در نظر بگیرید. دوم، با هر سرمایه گذاری که انجام می دهید، به ظرفیت طبیعت برای مساعدت با ایجاد انعطاف پذیری و ظرفیت سازگاری فکر کنید. سوم هم این که این کار را با همه ذینفعان انجام دهید.
اول، تغییرات آب و هوایی را در هر کاری که انجام می دهید در نظر بگیرید. دوم، با هر سرمایه گذاری که انجام می دهید، به ظرفیت طبیعت برای مساعدت با ایجاد انعطاف پذیری و ظرفیت سازگاری فکر کنید. سوم این که این کار را با همه ذینفعان انجام دهید. هلند سابقه طولانی در مدیریت آب دارد. پژوهشگران از سیل ویرانگر دریای شمال در سال ۱۹۵۳ به عنوان لحظه ای مهم برای این کشور یاد می کنند. سیل خسارات گسترده ای به بار آورد و ۱۸۳۵ نفر در سراسر کشور جان خویش را از دست دادند. این امر سبب آغاز پروژه عملیات دلتا، بزرگترین سیستم صیانت از سیل در جهان، در بخش جنوب غربی این کشور شد.
عملیات دلتا(Delta Works) مجموعه ای از پروژه های عمرانی و ساخت و ساز در جنوب هلند است که با هدف صیانت از منطقه وسیعی از زمینهای اطراف دلتای راین-موز-شلده از دریا انجام شده است. این عملیات شامل چندین سد، بند سیل گیر، سد سلولی، آب بند، خاکریز و موانع طوفان است که از سال ۱۹۵۰ کمی بعد از جنگ دوم جهانی شروع شده و همچنان ادامه دارد.
"ویلیام ویربیک"(William Veerbeek) کارشناس مدیریت سیل شهری در موسسه IHE Delft برای آموزش آب، سیاست "فضا برای رودخانه" را خصوصاً مهم دانست و اظهار داشت که رویکرد کشور به خطر سیل در سال های اخیر واقعا جواب داده است. برنامه "فضا برای رودخانه" عموما بر روی رودخانه های بزرگ تمرکز می کند و از آنجا که ما در نزدیکی دلتا هستیم و تمام آب در نهایت به دریا می ریزد، این برای ما بسیار اهمیت دارد.
برنامه ریزی فضایی
برنامه ریزی مکانی یا برنامه ریزی فضایی یا آمایش سرزمین(Spatial planning) در سیستم حرفه ای جهانی، قسمتی از مفهوم کلی برنامه ریزی شهری و منطقه ای بشمار می رود.
این کارشناس سیل در ادامه اظهار داشت که سیستم های اخطار سریع در مقیاس بزرگ، استراتژی های تخلیه اضطراری و برنامه هایی برای اطمینان از این که مردم می دانند در زمان فرا رسیدن این پدیده چه کاری باید انجام دهند، همه ابزارهای ضروری برای سیاست گذارانی هستند که به دنبال بهبود آمادگی در مقابل سیل هستند.
ویربیک اظهار داشت که ارزیابی مجدد مکان های زیرساختی صدمه پذیر مانند خدمات اضطراری، خانه های سالمندان و بیمارستان ها برای اطمینان از این که در مناطق صدمه پذیر دشت سیلابی قرار ندارند، مهم می باشد. علاوه بر این، می توان انتظار داشت که نسل جدیدی از برنامه ریزان و معماران شهری با آگاهی بیش از خطرات در رابطه با آب وهوا تفاوت بزرگی در برنامه ریزی مناطق مسکونی جدید ایجاد کنند.
این موارد ذکر شده تنها جزئی از فناوری های کشورهای توسعه یافته برای مقابله با سیل است. امید است ما هم در آینده جزو کشورهایی باشیم که دیگر سیل برایمان تهدیدی برای از دست دادن زندگی مان محسوب نشود.
منبع: gerdoodl.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب